Musiałem ponownie zainstalować system operacyjny na moim laptopie Thinkpad i postanowiłem zainstalować na nim Linux Mint zamiast Windows 8 lub 10, systemów operacyjnych, które były wcześniej na nim zainstalowane.
Instalacja dystrybucji Linuksa poszła dobrze. Musiałem użyć Universal USB Installer, aby skopiować obraz ISO na dysk flash, ponieważ urządzenie, na którym chciałem zainstalować Linux Mint, nie miało napędu optycznego.
Laptop uruchomił się w środowisku Live Linux Mint podczas rozruchu po podłączeniu do niego dysku flash USB i upewnieniu się, że kolejność rozruchu go wykryje przed systemami operacyjnymi na dysku twardym.
Instalacja przebiegła pomyślnie i pierwsze uruchomienie nastąpiło po uruchomieniu bezpośrednio na pulpicie Linux Mint (po wpisaniu hasła użyłem do szyfrowania danych na urządzeniu).
Zauważyłem wtedy, że system operacyjny nie odebrał żadnych połączeń bezprzewodowych, chociaż niektóre były dostępne w pobliżu. Jedyne opcje połączenia były okablowane, a ponieważ nie mogłem z nich skorzystać, musiałem dowiedzieć się, co się dzieje.
Najpierw otworzyłem Menedżera sterowników, aby dowiedzieć się, czy karta sieci bezprzewodowej została poprawnie zainstalowana. Menedżera sterowników znajdziesz w drugiej kolumnie po wybraniu opcji Administracja w pierwszej.
Okazało się, że karta sieci bezprzewodowej nie została zainstalowana i poinformował mnie, że potrzebuję połączenia przewodowego lub Linux Mint na USB, aby ją zainstalować. Ponownie podłączyłem napęd USB, zmieniłem opcję „nie używaj tego urządzenia” na dane urządzenie i kliknąłem przycisk Zastosuj zmiany, aby zainstalować niezbędne sterowniki.
Tak więc jedną z opcji, aby pobrać odpowiednie sterowniki, jest podłączenie urządzenia Linux za pomocą kabla przewodowego do Internetu. Lub, i jest to również opcja, możesz również użyć kopii Linux Mint na urządzeniu USB.
Linux Mint podniósł sterownik z dysku flash, z którego zainstalowałem system operacyjny. Po zakończeniu instalacji połączenia bezprzewodowe stały się dostępne, gdy kliknąłem symbol połączeń w obszarze zasobnika systemowego.
Wszystko, co musiałem zrobić, to wybrać odpowiednią sieć bezprzewodową z listy i wprowadzić hasło, aby się z nią połączyć.
Jako użytkownik pochodzący z systemu Windows chciałbym, aby było to trochę łatwiejsze. W systemie Windows sieć bezprzewodowa jest instalowana domyślnie, dzięki czemu można od razu połączyć się z Internetem bez konieczności wcześniejszej instalacji sterowników urządzeń (przynajmniej w większości przypadków).
Wyobrażam sobie, że ta operacja może być problematyczna dla użytkowników, którzy wypróbowują Linuksa i nie potrafią tego samodzielnie zrozumieć.
