Programy zaprojektowane w Visual Studio mogą wymagać do uruchomienia określonej wersji Microsoft Visual C ++ Redistributable. Wymaganie spowodowało instalację dużej liczby pakietów redystrybucyjnych Visual C ++ na komputerach z systemem Windows.
Często zdarza się, że wiele systemów redystrybucyjnych Microsoft Visual C ++ w systemie jest instalowanych przez programy, poprzez aktualizacje, np. Aktualizacje bezpieczeństwa lub ręcznie przez administratora systemu.
Składniki redystrybucyjne są przechowywane w centralnej lokalizacji, dzięki czemu dowolny program zainstalowany w systemie może uzyskać dostęp do plików, jeśli jest to wymagane. Możesz sprawdzić nasz szczegółowy przewodnik po Visual C ++ Redistributables tutaj, aby uzyskać dodatkowe informacje.
Microsoft znacząco zmienił system wraz z wydaniem Microsoft Visual C ++ Redistributable dla Visual Studio 2015, 2017 i 2019. Dla tych pakietów redystrybucyjnych dostarczany jest obraz podstawowy, dzięki czemu nie trzeba już instalować różnych wersji osobno w systemach docelowych.
Innymi słowy: jeśli pakiet redystrybucyjny Visual C ++ 2019 jest zainstalowany w systemie, nie jest już konieczne instalowanie pakietów redystrybucyjnych Visual C ++ 2015 lub 2017, ponieważ są one również obsługiwane automatycznie.
Microsoft podaje następujący przykład na stronie pomocy technicznej „Najnowsze obsługiwane pliki do pobrania Visual C ++”.
Na przykład zainstalowanie pakietu redystrybucyjnego Visual C ++ 2019 wpłynie również na programy zbudowane w Visual C ++ 2015 i 2017. Jednak instalacja redystrybucyjnego programu Visual C ++ 2015 nie zastąpi nowszych wersji plików zainstalowanych przez redystrybucyjne wersje Visual C ++ 2017 i 2019.
Różni się to od wszystkich poprzednich wersji Visual C ++, ponieważ każda z nich miała własne odrębne pliki środowiska wykonawczego, które nie są udostępniane innym wersjom.
Artykuł pomocy na stronie Microsoft Docs zawiera dodatkowe informacje:
Od Visual Studio .NET do Visual Studio 2013, każda główna wersja kompilatora i narzędzi C ++ zawierała nową, samodzielną wersję biblioteki Microsoft C Runtime (CRT). Te samodzielne wersje CRT były niezależne i w różnym stopniu niezgodne ze sobą. Na przykład biblioteka CRT używana przez Visual Studio 2012 miała wersję 11 o nazwie msvcr110.dll, a CRT używana przez Visual Studio 2013 to wersja 12 o nazwie msvcr120.dll. Począwszy od Visual Studio 2015, już tak nie jest. Wszystkie Visual Studio 2015 i nowsze wersje Visual Studio używają jednego Universal CRT.
Universal CRT to składnik systemu operacyjnego Microsoft Windows. Jest dołączony jako część systemu operacyjnego Windows 10 i jest dostępny dla starszych systemów operacyjnych, Windows Vista do Windows 8.1, za pomocą Windows Update. Ponadto obsługiwane jest lokalne wdrożenie Universal CRT, z pewnymi ograniczeniami.
Administratorzy systemu Windows mogą pobrać Universal C Runtime, klikając następujące łącza:
- x86: vc_redist.x86.exe
- x64: vc_redist.x64.exe
- ARM64: vc_redist.arm64.exe
Starsze pakiety redystrybucyjne Visual C ++ dla Visual Studio nadal muszą zostać pobrane i zainstalowane osobno lub dostarczone jako część procesu instalacji programu.
Instalator Visual C ++ All in One jest również przydatny, jeśli chodzi o instalowanie pakietów redystrybucyjnych w systemach Windows.
Końcowe słowa
Universal C Runtime to krok we właściwym kierunku. Chociaż nie zajmuje się starszymi pakietami redystrybucyjnymi C ++, to zrobił to począwszy od wydania Visual C ++ 2015 Redistributable.
Teraz ty: ile pakietów redystrybucyjnych jest zainstalowanych w twoim systemie? (przez Born)
